Blog: Moving ('mo͞oviNG) - verhuizen, bewegen, ontroeren

Gepubliceerd op 7 maart 2021 · Leestijd 7 minuten

Mensen verhuizen gemiddeld 7 keer in hun leven, werd mij recent verteld bij onze laatste verhuizing. Het was de eerste keer dat wij een verhuisbedrijf inhuurden, wat een luxe, wat heerlijk om zelf niet nog 3 dagen spierpijn te hebben en het eigenlijk ook weer 4 keer terug te moeten doen bij alle vrienden die normaliter kwamen helpen en waar ik me dan weer schuldig over zou voelen als ik niet zou helpen als zij zouden verhuizen…

Als ik vertelde aan vrienden of bekenden dat wij deze keer een verhuisbedrijf inhuurden, voelde het een beetje alsof ik dat moest goedpraten: “ja het is duur hoor, maar we hebben nu twee kleine kinderen en onze vrienden hebben ook niet echt tijd meer, we hebben nu teveel meubels voor een klein busje en zo’n grote mag je zelf niet rijden”. Terwijl ik dat zei, vroeg ik me af waarom ik dit deed, het rechtvaardigen van onze beslissing om een verhuisbedrijf in ons budget op te nemen. Want dat was het, opnemen in onze financiële planning, waardoor iets anders wellicht even moest wachten. Het voelt een beetje alsof het een luxe is, zoals dat ooit ook was met naar de kapper gaan, een huishoudster inhuren, of je administratie uitbesteden.

Nadat de verhuizers weg waren, dacht ik nog aan die opmerking, dat we gemiddeld 7 keer verhuizen in ons leven. Ik telde de huizen waarin ik gewoond had. Ons nieuwe huis, was het zevende huis! Ik had dus al zes keer al mijn bezittingen ingepakt, en ergens anders weer uitgepakt. Elke keer verbaasde ik mijzelf er weer over hoeveel spullen ik wel niet had, en hoe heerlijk het was ze allemaal in die dozen te stoppen, en ergens anders te besluiten, bij het openen van die dozen, waar ik alles weer neer ging zetten.

Een schone lei, zo voelde het vaak. Want ik had ook telkens de keuze, om sommige dozen niet uit te pakken. Oude studieboeken die niet op de boekenplank hoefden te pronken, maar meer bewaard werden voor: komt vast nog wel ooit van pas. De oude stenen collectie van mijn man die hij in zijn jeugd bij elkaar had gespaard door de jaren heen. Een van zijn vrienden die ons meerdere keren heeft geholpen met verhuizen, begon hard te lachen en ook wel te klagen dat hij nu voor de derde keer die stenenverzameling verhuisde, en deze zelfs nog in dezelfde kartonnen doos zat als de laatste keer. Deed mijn man hier nog wel wat mee? Uhh nee, maar weggooien is zonde… Het werd dus tijd voor een keuze: toch wegdoen, of een mooi vitrinekastje zoeken om ze in uit te stallen en van te genieten.

Elke keer dat ik verhuisde, deed ik ook zeker spullen weg. Het liefste al voordat de dozen werden ingepakt, want dat scheelt onnodig sjouwen op de verhuisdag. En als dat niet paste in de planning omdat je de tijd toch altijd iets te rooskleurig inschat tot de verhuisdag, dan net na het verhuizen, bij het uitpakken. Of dus pas jaren erna, als ik zin had om de ongeopende dozen op de zolder te bekijken, en in een goede bui was om schoon schip te maken. Dan gingen er dingen naar de stort, de kringloop, een stichting voor een goed doel, of naar bekenden die het wel konden gebruiken.

Een verhuizing is een mooi moment om te kiezen welke spullen je dierbaar zijn, functioneel zijn voor jouw levensfase, en spullen waar je blij van wordt. Maar je hoeft niet te wachten tot een verhuizing. Je kunt elk moment kiezen om te beginnen met ruimte maken, meer ruimte in jouw huis, en in je hoofd. En zoals je hoogstwaarschijnlijk niet zelf je haar knipt, maar daar een professional voor inschakelt, waarom niet voor deze klus? Laat mij jou helpen met opruimen, orde scheppen en structuur aanbrengen. Wacht niet tot de volgende verhuizing, maar begin nu, en zie meteen wat voor een prettig gevoel overzicht in je huis je geeft, zowel in de ruimtes zelf, als in je hoofd.